U Americi su se 2022. godine farmeri i veterinari obratili stručnjacima zbog sumnje u genetsko stanje koje se karakteriše u tome da telad ne mogu da ustanu ili ne mogu samostalno da stoje.
Prvobitno je ovo stanje nazvano Calf Recumbency, da bi kasnije bilo nazvano Sindrom Rane Mišićne Slabosti, ili skraćemo MW (Muscle Weakness). Uzrok ovog stanja verovatno je haplotip i genetičari teže da otkriju koji su tačno bikovi nosioci ovog haplotipa čiji je skraćeni naziv HMW.
Sprovedena su istraživanja i utvrđeno je da se ovaj sindrom javlja u prva 2 meseca života. Telad imaju slabost mišića, što prouzrokuje i zdravstvene probleme, a među njima je upala pluća. U većini slučajeva uginjavaju do 6-te nedelje starosti, a veoma mali broj uspeva da se oporavi. Council on Dairy Cattle Breeding (CDCB), odnosno Savet za Odgajivanje Mlečnih Goveda omogućio je farmerima koji sumnjaju da imaju obolelu telad, Genomsku Analizu kako bi mogli da utvrde koja je životinja u stadu nosilac ovog haplotipa.
Uporedo sa time rađena su istraživanja na bikovima, kako bi se ustanovilo iz koje linije potiče ovo nepoželjno svojstvo. Najraniji poznati nosilac haplotipa bio je bik SOUTHWIND BELL (1984), koji je mutaciju nasledio preko linije bika OSBORNDALE IVANHOE (1952) – jednog od osnivača moderne Holštajn rase. Bik IVANHOE nije bio nosilac, tako da se pretpostavlja da se mutacija dogodila negde između. Ova mutacija se provlači kroz neke od SOUTHWIND-ovih istaknutih i dobro poznatih potomaka kao što su ROBUST i SUPERSIRE koji imaju veoma veliki broj potomaka tako da se gen proširio u rasi. Međutim, treba naglasiti da nisu svi potomci iz ovih linija nosioci (nisu svi nasledili ovaj haplotip).
S tim u vezi, bikovima su za HMW dodeljeni brojevi od 0-4 u zavisnosti od toga da li je bik nosilac, slobodan, homozigot, mogući nosilac ili mogući homozigot za ovaj haplotip.
Pretpostavlja se da ova mutacija sprečava pravilno formiranje metaboličkih mehanizama u mišićima koji su neophodni kako bi mišić dobio dovolju količinu kalcijuma za kontrakciju koja životinji omogućava da ustane. Ipak, postoje telad koja su nasledila haplotip od oba roditelja (homozigotni nosioci haplotipa), a koja mogu samostalno da stoje i zbog toga stručnjaci rade na tome da utvrde da li na Sindrom Rane Slabosti Mišića utiče samo HMW ili na njega deluju i neki drugi geni.
Iako mehanizmi nasleđivanja ove genetske mane nisu sasvim razjašnjeni, ovo je još jedan razlog više da se selekcija i sparivanje životinja radi planski. Kroz jasno formulisanu selekcijsku strategiju i jasne, čitljive planove osemenjavanja možemo kontrolisati nivo srodstva i izbeći sparivanje nosioca istih genetskih mana.
Aleksandra Butić, mart 2024